Płytki kolczaste

Budownictwo prefabrykowane cieszy się coraz większym uznaniem wśród klientów decydujących się na postawienie nowej konstrukcji domu. Rosnąca popularność zauważalna jest także w Polsce, gdzie drewniane konstrukcje dachowe stają się coraz chętniej wykorzystywaną technologią w nowoczesnych domostwach.

Elementy, które są specjalnie przygotowane w halach montażowych, trafiają bezpośrednio do miejsca, w którym mogą zostać zaimplementowane do pozostałych elementów budynku. Stanowi to bardzo duże uproszczenie, gdyż w takim przypadku gotowe elementy prefabrykowane mogą zostać bezpośrednio przewiezione w miejsce budowy, bez konieczności konstruowania poszczególnych małych elementów na placu budowy.

Budowlańcy zyskują dzięki temu czas, wobec czego cały proces stawiania konstrukcji dachu domu, hali, magazynu czy innego budynku jest znacznie szybszy. Do budownictwa prefabrykowanego można zaliczyć także coraz chętniej wykorzystywane wiązary dachowe. Są one łączone za pomocą dedykowanych płyt metalowych, zwanych płytkami kolczastymi.

Niezawodny łącznik konstrukcji drewnianych – płytki z kolcami

Płytki kolczaste do więźby dachowej stanowią wzmocnienie i łącznik całej konstrukcji. Tego typu połączenia wykonywane są poza placem budowy, w specjalnie przygotowanych warunkach przemysłowych. Gwarantuje to bezpieczeństwo i pewność, jaką otrzymuje użytkownik decydujący się na skorzystanie z takiej gotowej konstrukcji.

Wielkość siły docisku zależy od rodzaju płytek oraz długości gwoździ i jest określana przez producenta płytek. Szereg danych i wytycznych jest określanych przez normy, wobec czego zminimalizowane jest ryzyko niewłaściwego dopasowania elementów łączących – do konkretnego rodzaju drewna. Takie wyjście posiada szereg ogromnych zalet, które zostaną zaprezentowane w poniższym artykule.

Płytki posiadają jednak pewne ograniczenia w stosowaniu. Niniejsze kompendium wiedzy będzie zatem istotną pomocą dla osób, szukających informacji na temat płytek kolczastych stosowanych w nowoczesnych konstrukcjach prefabrykowanych dachów.

Czym są płytki kolczaste?

Płytki kolczaste do więźby dachowej są wzmacnianymi, metalowymi łączeniami stosowanymi do scalania konstrukcji drewnianych. Zazwyczaj wykorzystuje się je do łącznie dwóch lub kilku elementów z drewna, wobec czego są chętnie wykorzystywane w jednopłaszczyznowych elementach dachowych. Stanowią trwalszy zamiennik klejów, gwoździ czy innych łączeń, powodujących naprężenia konstrukcyjne.

Łączenia metalowe w drewnie są substytutem wykorzystania betonowych konstrukcji. Płytki kolczaste niwelują kłopot napięcia elementów konstrukcyjnych.

Metalowy przedmiot składa się z podstawy oraz kilkudziesięciu kolców o zaokrąglonych końcówkach. Konkretny model płytki kolczastej będzie się różnić od m.in. producenta, który nakreśla znak identyfikacyjny dla każdego rodzaju produktu.

Wszystkie wystające elementy są rozłożone w sposób symetryczny i równomierny. Dzięki takiemu skonstruowaniu płytki metalowe stanowią niezwykle solidny element łączeniowy, potrafiący przyjąć niezwykle duże obciążenia. Ich instalacja w drewnianych belach nie jest jednak prosta i nie da się jej wykonać w warunkach prowizorycznych. Muszą zostać one bowiem wprasowane w strukturę drewna tarcicowego.

Tarcica, najprościej mówiąc, to asortyment drzewny powstały w wyniku przetarcia drewna okrągłego – i właśnie z takimi materiałami płytki kolczaste będą współgrać najlepiej. Tłoczenie odbywa się za pomocą specjalistycznych, ciśnieniowych pras o wielotonowym nacisku, umieszczających płytki z kolcami w odpowiedniej płaszczyźnie. Trwałość konstrukcji umożliwia szerokie wykorzystanie tego typu elementów łączeniowych w budowie więźby dachowej. Płytki muszą być jednak w niezwykle precyzyjny sposób zamontowane do łączonych za ich pomocą drewnianych elementów dachu.

Historia pierwszych płytek – amerykański sen

Płytki kolczaste do więźby drewnianej swoją zawrotną historię rozpoczęły na kontynencie amerykańskim. Na Florydzie, w 1952 roku, amerykański wynalazca A. C. Sanford zapoczątkował nowy pomysł łączenia poszczególnych elementów więźby dachowej za pomocą autorskiego pomysłu. Po początkowo nieudanych eksperymentach z płytami węzłowymi, mieszankami zapraw, klejów, stosowaniem gwoździ, zszywek i śrub jako elementów łączeniowych, Sanford wpadł na jeszcze jeden pomysł. Polegał on na zastosowaniu metalowej płyty, która łączyłaby kratownicę dachową w niezwykle prosty sposób.

Wynalazca opatentował swój pomysł i rozpoczął produkcję gotowych konstrukcji na dużą skalę. Trzy lata później John Calvin Jureit wynalazł płytę łącznika kratownicy i opatentował ją w 1955 roku. Następnie założył on firmę Gang-Nails, która rozwinęła działalność na całym świecie, produkując płyty łączące, maszyny, wiązary dachowo-podłogowe i dachówki, a także świadcząc skomputeryzowane usługi inżynieryjne.

Ze względu na to, iż wynalazki obu badaczy zostały dokonane w podobnym czasie, powszechnie to właśnie tym dwóm amerykańskim wynalazcom przypisuje się to dokonanie, które zrewolucjonizowało nowoczesne budownictwo. System elementów dachowych prefabrykowanych okazał się szybszy w produkcji i bardziej opłacalny niż dopasowanie i cięcie materiałów w terenie, np. na placu budowy.

Miało to swój szczególny związek z wyżem demograficznym, jaki wówczas rysował się w Stanach Zjednoczonych. Występował bowiem ogromny problem budowania domów – zbyt duży popyt generował ogromne opóźnienia w stawianiu budynków, co wymusiło opracowanie nowych rozwiązań. Młode małżeństwa, które chciały szybko zamieszkać razem, musiały obejść się smakiem. Aż do lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku, w których to starania Sanforda i Jureita bezpośrednio przełożyły się na komfort życia wielu amerykańskich rodzin. Płyty łączące dały budowniczym sporą ulgę, związaną z możliwością szybszego montażu domów.

Był to początek wdrażania ponad 50 różnych typów konfiguracji płyt. To, co zaczęło się jako mały przemysł w południowej Florydzie, w ciągu zaledwie kilku dziesięcioleci przekształciło się w ogólnokrajowe zjawisko, by później przeniknąć do państw europejskich i reszty świata. Dziś są one wykorzystywane w przeważającej większości państw świata. Szczególnie popularne stają się tam, gdzie wymaga się szybkich i trwałych efektów – mowa m.in. o Europie Zachodniej.

Globalna ekspansja

Płytki kolczaste zdały w tym przypadku swój egzamin, gdyż pozwoliły na bezpieczne oraz pewne łączenie ogromnych więźb dachowych. Kolejne dziesięciolecia przyniosły znaczny postęp technologiczny, który wymusił także na tym elemencie łączeniowym zastosowanie pewnych korekt. Wraz z upływem czasu płyty metalowe stawały się mniejsze, lżejsze i o wiele skuteczniej dopasowane do zmieniających się konstrukcji drewnianych.

Dziś płytki kolczaste są produkowane przez wybijanie lekkiej stali ocynkowanej. Taki proces umożliwia uzyskanie charakterystycznych zębów (kolców) po jednej ze stron płyty.

Zastosowanie płytek kolczastych zauważane jest na całym świecie. Wykorzystywane są one zarówno w Europie, jak i w innych częściach globu. Nowe technologie rzucają także cień nadziei na coraz większe usprawnianie ich trwałości przy jednoczesnym oszczędzaniu nakładów finansowych. Już dziś określa się, że metalowe łączenia pozwalają obniżyć koszty całej więźby dachowej o kilkadziesiąt procent! Przewiduje się, że płytki kolczaste do więźby dachowej będą cały czas popularyzowały się na wielu rynkach krajowych. Stanowią one bowiem solidne i trwałe łączenie konstrukcji drewnianych, nie tylko w przypadku dachów budynków mieszkalnych.

Charakterystyka płytek metalowych

Płytki kolczaste do więźby prefabrykowanej służą do łączenia drewna o tej samej grubości – w takiej samej płaszczyźnie.

Wzór zębów w płycie różni się w zależności od producenta. Każdy wytwórca modyfikuje nieco swój produkt. Musi być on jednak zgodny z normami i stanowić bezpieczne rozwiązanie łączeniowe. Różnorodność producentów zauważalna jest przede wszystkim w najbardziej rozwiniętych państwach świata.

Jednym ze światowych liderów w tej branży jest Kanada. Każdy z kanadyjskich producentów opracował własny zestaw zastrzeżonych wzorów zębów, co wyróżnia ich na kontynentalnym rynku. Blachy kratownicowe muszą być produkowane z ocynkowanej blachy stalowej, spełniającej najwyższe wymagania jakościowe.

Ponieważ blacha stalowa używana do produkcji blach kratownicowych jest stosunkowo cienka, korozja elementu może spowodować znaczną utratę wytrzymałości. W związku z tym płyty kratownicowe nie mogą być zaprojektowane ani przeznaczone do stosowania w środowiskach korozyjnych, a w szczególności nie mogą być stosowane w środowisku silnie wilgotnym, w którym drewno impregnowane środkami ogniochronnymi jest narażone na działanie wody. Nawet mimo chemicznego zabezpieczenia metalu nie powinno się go wystawiać na warunki niekorzystne, które mogą obniżyć jego końcową trwałość.

Zasady produkcji kratownic: cztery niezbędne zasady projektowe

Kratownice są instalowane na każdym połączeniu lekkiej drewnianej kratownicy w prefabrykowanych dachach domów. Rozmiary płyt różnią się znacznie w zależności od obciążeń, które muszą być przenoszone na połączeniu. Produkcja kratownic odbywa się w zakładzie wytwórczym, gdzie płyty kratownic są osadzane w tarcicy za pomocą prasy hydraulicznej lub wałka. Aby spełnić wymagania projektowe, płyty należy montować w następujący sposób:

1. Połączenia muszą być ściśle dopasowane do identycznej płyty kratownicowej, umieszczonej na przeciwległych powierzchniach, tak aby każda płyta była naprzeciwko drugiej.
2. Podczas montażu płyty poszczególne elementy drewniane nie mogą ulec deformacji. Taki przypadek wyklucza przemysłowe zainstalowanie płytek kolczastych, gdyż wymagane jest wykonanie ponownych pomiarów i obliczeń, o ile element drewniany zostanie zastąpiony innym.
3. Drewno poniżej płyty kratownicy musi są zgodne z normami bezpieczeństwa konstrukcyjnego. Normy mogą być określane przez lokalne prawo, a w przypadku norm jakościowych w Polsce, stosuje się także europejskie przepisy.
4. Zęby muszą być prostopadłe do powierzchni drewna. Zęby muszą być także całkowicie osadzone w drewnie, tak aby płytka przylegała do powierzchni drewna. Jednakże taka blacha nie może być osadzona w tarcicy głębiej, niż połowa grubości blachy.

Odporność płytek kolczastych

W przeciwieństwie do większości łączników, nie podaje się zwykle konkretnych wartości wytrzymałości blach kratownicowych. Zamiast tego bardzo często przedstawia się procedury rozpoznawania wartości rezystancji (odporności) na podstawie wymaganych testów kontrolnych. Wynikowe wartości wytrzymałości są zwykle używane przez producenta więźby dachowej, który odpowiada za projekt kratownicy.

Płytki kolczaste do więźby dachowej przeznaczone są do przenoszenia sił rozciągających lub ścinających, a także obu tych sił działających jednocześnie. Siły te mogą działać w różnych kierunkach w zależności od geometrii łączenia elementów tarcicowych. Używane są one w połączeniach ściskanych, aby utrzymać kratownicę dachową w pożądanej pozycji.

Zastosowanie płytek metalowych ma niebagatelne znaczenie dla odporności całej konstrukcji. Główne siły ściskające są przenoszone przez łożysko w perspektywie drewno-drewno, dla którego szczelne połączenia, zapewniane przez hydrauliczne wtłoczenie płytki są niezbędne. W przypadku połączeń płyt kratownicowych, które są stosunkowo krótkie, w kierunku obciążenia mogłoby wystąpić niepożądane wyginanie się pojedynczych kolców, co poskutkowałoby wysunięciem się całego elementu z miejsca łączenia. Awariom tego typu przeciwdziała jednak boczny opór zębów, który w tym wypadku jest nieocenioną pomocą.

Skomplikowany opis działania płytki tylko z pozoru jest zagmatwany. W rzeczywistości bardzo skutecznie spełniają one swoje zadanie, przez co ich użytkowanie jest coraz bardziej popularne na całym świecie.

Parametry płytek do łączenia elementów więźby dachowej – czym się wyróżniają?

Sprecyzowane parametry, jakie posiadają płytki kolczaste do więźby dachowej, można określić kilkoma, kluczowymi wartościami i danymi. Każdy produkt powinien posiadać zróżnicowany symbol, odróżniający element łączący od innego.

Dodatkowo zamieszcza się spersonalizowany numer oraz trzy wartości dotyczące wymiarów płytki.

Określona musi zostać także grubość metalu, waga, pakowanie oraz technologia ochronna, zastosowana w toku produkcji.

W klepach internetowych można również odnaleźć informacje o dostępności produktu, jednakże większość danych zamieszczonych jest w formach katalogów. Wymusza to na zainteresowanym bezpośredni kontakt z dostawcą, w celu ustalenia dostępności produktu.

Płytki kolczaste produkcja

Stal o zróżnicowanej jakości strukturalnej: zróżnicowane nazewnictwo

Płytki kolczaste do prefabrykowanej więźby dachowej produkowane są m.in. ze stali o jakości strukturalnej: ASTM A653 / A653M, A591, A792 / A792M lub A167.

Są one zabezpieczone powłokami cynkowymi lub zamiennikami, przez co bywają określane jako płytki metalowe cynkowe.

Metalowe łączniki produkowane są o różnej długości, szerokości i grubości. Są przeznaczone do bocznego przenoszenia obciążeń w drewnie.

Znane są również jako:

• kołki rozporowe,
• metalowe łączniki,
• płytki naprawcze,
• płytki gwoździowe.

Jednak nie wszystkie typy płytek kolczastych są przeznaczone do zastosowania we wiązarach dachowych i innych miejscach o krytycznym znaczeniu strukturalnym.

Polska norma – PN-EN 14545:2011- Konstrukcje drewniane – łączniki typu wkładek i pierścieni

Specjalistyczne parametry techniczne płytek łączeniowych o charakterystyce kolczastej zostały przedstawione w Polskiej Normie w numerze katalogowym PN-EN 14545:2011 – Konstrukcje drewniane – łączniki typu wkładek i pierścieni.

Norma przedstawia szczegółowe wytyczne określające wszystkie konieczne wymagania trwałości, sztywności, geometrii, wykorzystania materiałów i stosowanych zabezpieczeń korozyjnych w kontekście łączników metalowych do konstrukcji drewnianych. To właśnie ten dokument jest prawdziwą skarbnicą wiedzy, dzięki czemu producenci są w stanie stosować się to najwyższych technicznych norm przewidzianych przez europejskie prawo.

W dokumencie zamieszczono także procedury oceny zgodności wraz z wymaganiami związanymi z oznakowaniem tych wyrobów. Norma zawiera także informacje o kontroli, oznakowaniu i rozgraniczeniu rodzajów łączników zębatych.

Osobny rozdział poświęcono płytkom kolczastym. Wśród najistotniejszych wymagań normowych wymienia się konieczność produkowania płytek w oparciu o wytyczne dotyczące grubości materiału stalowego. Powinien zawierać się on w zakresach o 0,9 do 3,0 mm.

Zastosowanie płytek kolczastych obejmuje przypadki łączenia dwóch lub większej liczby elementów drewnianych, ale co ważne, o tej samej grubości i w tej samej płaszczyźnie. Niezbędną informacją identyfikacyjną, np. wygrawerowaną na obiekcie, musi być wyraźny znak identyfikacyjny.

Muszą zostać również określone wyszczególnione dane techniczne. Wśród nich znajdują się informacji o deklarowanej grubości oraz pełnych wymiarach płytki, określonych w milimetrach.

Kolejną grupą parametrów są te dotyczące nośności – jest ich aż 4. Określa się nośność charakterystyczną płytki na rozciąganie, ściskanie, ścinanie oraz wartość zakotwiczenia, w oparciu o gęstość charakterystyczną dla wybranego rodzaju drewna.

Płytki kolczaste: parametry i wykonywanie obliczeń

Ważnym elementem przy dokonywaniu obliczeń połączeń z płytkami kolczastymi jest określenie geometrii w sposób stuprocentowo prawidłowy. Należy zwrócić szczególną uwagę na wzajemne ułożenie płytki, włókien drewna oraz kierunku działania obciążenia.

Nośność zakotwienia płytki obliczane jest po określeniu występującej powierzchni efektywnej. Jest to taka powierzchnia, którą używa się do wykonywania obliczeń. Większość szczegółowych wytycznych na temat tego zagadnienia określonych jest w normie PN-EN 1075.

Obliczanie samych połączeń doświadczonym projektantom nie stwarza większej trudności. Wszystkie wytyczne zostały umieszczone na rysunkach, zamieszczonych w normach. Określenie wytrzymałości płytki oraz nośności zakotwienia pozwala na porównanie otrzymanych wartości z rzeczywistymi obciążeniami pomiędzy elementami drewnianymi. Dzięki takim parametrom producent może dobrać właściwą płytkę do konkretnego rodzaju tarcicy.

Przykłady wykorzystania płytek kolcowych

Metalowe łączenia więźb dachowych sprawdzają się w projektach nowoczesnych domów prefabrykowanych. Nie unika się także ich stosowania w przypadku konstruowania obiektów przemysłowych, takich jak:

• hale produkcyjne,
• hale magazynowe,
• obiekty techniczne.

Prefabrykacja z wykorzystaniem płytek kolczastych ma także swoją ugruntowaną w przypadku budowy zadaszeń amfiteatrów, obiektów sportowych, i innych budynków użytku publicznego. Bywają wykorzystywane do usztywniania narożników ścian.

Płytki kolczaste do więźby dachowej stanowią substytut wykorzystania żelbetowych konstrukcji. Wyłączają także konieczność stosowania innych łączników – są one same w sobie wystarczalne. Nie trzeba dodawać mieszanek klejów, wzmacniać konstrukcji gwoździami czy „pinami”.

Dzięki metalowym łączeniom użytkownik może zgłosić projekt, który obejmuje dowolne kształtowanie powierzchni dachowej. Jest to możliwe dzięki temu, iż łączniki zmniejszają napięcie całej konstrukcji, działają jako skuteczne przedłużenie drewnianej belki. Błyskawiczny montaż związany z prefabrykacją znacznie usprawnia proces budowania obiektu. W związku z tą cechą technika ta wykorzystywana jest coraz częściej, także w przypadku domów budowanych na terytorium Polski.

Zalety i wady płytek kolczastych

Płytki kolczaste zalety

Uniwersalność i swoboda

Najważniejszą zaletą omawianego systemu jest zdolność płytek kolczastych do łączenia drewnianych elementów w jedną płaszczyznę. Przejmują one obciążenie z jednego elementu i przenoszą je na stykający się z nim drugi fragment drewna.

De facto uzyskuje się połączenie tak samo trwałe, jakby drewno zachowywało nadal swoją ciągłość. A to dzięki unikaniu powstawaniu koncentracji naprężenia. Co więcej, nie wymaga ona zastosowania opcjonalnych elementów łącznikowych – jest w sama w sobie wystarczającym zabezpieczeniem, wprasowywanym w określoną konstrukcję tarcic.

W przypadku typowych łączników płaskich, a także taśm montażowych z blachy stalowej, konieczne jest użycie gwoździ pierścieniowych bądź śrub. Tu mocowanie jest integralną częścią płytki, co świadczy o jej wyższości nad innymi materiałami łączeniowymi.

Płytka jako akcesorium majsterkowicza

Płytki kolczaste do więźby dachowej są oczywiście stosowane w przypadku dużych projektów dachowych: jednakże na tym nie kończy się ich uniwersalność. Można bowiem, w mniejszej skali, wykorzystywać je do łączenia elementów drewnianych.

Płytki kolczaste umożliwiają domorosłym cieślom wykonanie profesjonalnych konstrukcji altan, magazynków czy innych, małych obiektów budowlanych. Mają szereg zalet i są niezwykle praktyczne w użytkowaniu.

Są tanie – można więc używać ich na placu budowy bez obawy o to, że obciążą założony wcześniej budżet.

Pytanie, które może się nasuwać i na które należy udzielić odpowiedzi wiąże się z technicznym sposobem montażu płytek. Nie musimy chyba wyjaśniać, że ciężko będzie docisnąć je ręcznie czy nawet z użyciem ciężkiego narzędzia. Ważne jest, aby poddać je równomiernemu naciskowi, tak by kolce zagłębiły się w materiale w tym samym momencie. Tutaj pojawia się duża trudność w samodzielnym montowaniu metalowego akcesoria.

Płytki kolczaste do więźby dachowej są wtłaczane do konstrukcji dachowych w sposób automatyczny, w fabryce. W warunkach „podwórkowych” nie mamy takiej możliwości. Można skorzystać jednak z małych pras pneumatycznych czy hydraulicznych. Najważniejszą kwestią będzie jednak zadbanie o odpowiedni i przede wszystkim równomierny nacisk na całej powierzchni wprasowywanego obiektu.

Rozsądna cena, która nie zwala z nóg

Popularność technologii łączeniowej zawdzięczana jest stosunkowi jakości do ponoszonych kosztów. Umożliwia to zmniejszenie wydatków, dzięki czemu projekt może okazać się tańszy w realizacji.

Łączniki kolczaste stosuje się wszędzie tam, gdzie wymagana jest pewność, bezpieczeństwo i przewidywalna nośność połączeń, pokrycie dachu lekką konstrukcją drewnianą, nietypowe kształty czy duże rozpiętości, uwzględnione w projekcie dachu.

Poprzez płytki unika się koncentracji naprężeń, często występujących przy połączeniach gwoździowych i klejonych, wobec czego są znacznie bardziej praktycznym rozwiązaniem. Co więcej, to znaczne ograniczenie kosztów związanych z zakupem konstrukcji drewnianej. Oszczędności mogą wynosić niemal 40% w porównaniu do innych, tradycyjnych rozwiązań stosowanych w budownictwie. Cena jest kolejnym argumentem, który działa na korzyść takiemu łączeniu konstrukcji dachowych z drewna.

Płytki kolczaste wady

Naruszenie konstrukcji dachu

Zastosowanie drewnianych wiązarów dachowych połączonych z blachą (MPC) jest powszechnym systemem ram konstrukcyjnych stosowanym w mieszkalnych i lekkich konstrukcjach komercyjnych. Niski koszt początkowy produkcji, łatwość montażu i możliwość dostosowania do różnych profili to tylko niektóre z zalet tego typu systemu więźby dachowej.

Jednak gdy te kratownice zostaną uszkodzone przez pożar, ocena i naprawa kratownic może być trudna. Oznacza to, że renowacja projektu dachowego może być niezwykle skomplikowana i utrudniona.

Podstawowe kwestie, związane z decyzją o podjęciu się naprawy, można wypracować w oparciu o kilka spostrzeżeń. Z perspektywy ogólnej, jeśli duży procent kratownic jest uszkodzony i tylko kilka elementów połączonych płytkami kolczastymi można uratować, lepiej jest wymienić wszystkie kratownice.

Generuje to niestety dodatkowe koszty, które będą wiązały się z koniecznością dokonania gruntownego remontu dachu. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli więcej niż 25% elementów kratownicy wymaga naprawy, najprawdopodobniej podejmowania się naprawy takich elementów nie ma najmniejszego sensu. Lepszym wyjściem jest wymiana całej więźby dachowej.

Sytuacje związane z awarią dachu, która wynika np. z pożaru, są jednak rzadkością. Warto pamiętać, że w przypadku naruszenia konstrukcji dachu mogą zmienić się rozkłady sił, działające na poszczególne komponenty. Płytki kolczaste do więźby dachowej mogą w takim przypadku być niewystarczającą gwarancją bezpieczeństwa.

Wygląd

Dla wielu użytkowników płytki kolczaste do więźby dachowej są po prostu nieestetyczne. Zimne, metalowe barwy, wystające elementy oraz cała „połatana” konstrukcja nie budzi najlepszych skojarzeń estetycznych. Choć dom będzie przecież uzupełniony o inne elementy, takie jak ściany, płyty, to w początkowej fazie obserwowania „powstającego domu” dla wielu osób może być to nieestetyczne rozwiązanie.

Budowlańcy często muszą tłumaczyć, iż końcowy efekt nie będzie aż tak wpływał na zmysł wzroku, a wszystkie niekorzystnie wyglądające elementy zostaną skrzętnie ukryte pod zróżnicowanymi warstwami. Nie ulega jednak wątpliwości, iż niewielkie i bardzo niepozorne łączenia są deprecjonowane przez osoby niezainteresowane tematyką metalowych łączeń.

Bardzo często padają słowa zdziwienia, że jak to możliwe, że tak mały element łączący jest w stanie utrzymać ogromne bele drewna. Odpowiedzią na te wątpliwości są prawa fizyki i odpowiednie dobranie parametrów płytki kolczastej.

Wąskie spektrum zastosowań

Płytki kolczaste do więźby dachowej nie są najbardziej użytecznym rozwiązaniem łączącym, jaki można sobie wymarzyć. Wystarczy uzmysłowić sobie konieczność połączenia dwóch metalowych fragmentów czy betonowych konstrukcji. Tutaj płytka kolczasta jest całkowicie bezużyteczna. Sprawdza się ona przede wszystkim w prefabrykowanych konstrukcjach dachowych, jednakże te przecież nie są wyłącznością na rynku budowlanym.

Nie ulega jednak wątpliwości, że łączenia te w drewnie sprawdzają się wyjątkowo dobrze, wobec czego osiągnęły światowy sukces.

Płytki kolczaste do więźby dachowej – ciekawe rozwiązanie łączeniowe

Płytki kolczaste zawitały do Europy bardzo szybko po wynalezieniu ich w Ameryce. Już w latach 60. użytkownicy cieszyli się ich dostępnością m.in. na terytorium Szwajcarii czy Belgii. Kilka lat później powstały nowe zakłady produkcyjne, dzięki czemu system zdobył ogromną popularność w budownictwie.

Dziś w krajach skandynawskich wykonuje się blisko 100% konstrukcji, w oparciu o drewniane elementy prefabrykowane, które łączone są kolcami.

Płyty stanowią nowoczesne rozwiązanie stosowane przemysłowo w celu łączenia konstrukcji z drewna. To stal, która została uzupełniona o wytłoczone kolce. W toku produkcji wykorzystuje się ogromną siłę kilkudziesięciu ton, aby wprasować metalowy element w miękkie drewno. Taka siła powoduje, iż kilka elementów zostaje ze sobą trwale połączonych.

Osiągnięcie jednej, korzystnej płaszczyzny wzmacnia trwałość połączeń. Stanowią one niezwykle bezpieczny łącznik, co zostało potwierdzone badaniami i eksperymentami nie tylko w USA. Wiązary są tak zaprojektowane, aby precyzyjnie odpowiadały indywidualnym potrzebom projektu, dzięki czemu użytkownik może dowolnie modyfikować projekt dachu. Połączenia są mniej wrażliwe na miejscowe wady drewna. Metal spaja całą konstrukcję w jedność, wzmacniając cały budynek. Wyklucza to konieczność stosowania betonowych filarów, stropów czy innych elementów wspomagających, co jest dużym ułatwieniem w procesie budowy.

Darmowa wycena konstrukcji

Chcesz wiedzieć ile będzie kosztować konstrukcja dachu Twojego budynku? Wypełnij poniższy formularz, a projektanci MGDachy przygotują wstępną wycenę w ciągu 1-4 dni. Oczywiście bezpłatnie.